02.06.2014:-MOTOSİKLETLE İPEK YOLU ‘na / By MOTORCYCLE to the SILK ROAD

MOTOSİKLETLE İPEK YOLU ‘na  /  By MOTORCYCLE to the SILK ROAD

18. Gün  /  Day 18  : 02.06.2014 Pazartesi/Monday

Taşkent (Özbekistan) : Dinlenme Günü-3

Türkmenistan Vizesi için başvuru

Türkmenistan için transit vize talebinde bulunmam gerekiyor. Bu taraflara seyahat edeceklere veya etmek isteyenlere vize konusunu başlı başına önemsenecek bir husus olarak görmelerini tavsiye ederim. Eğer Türkmenistan 'a uğramadan seyahat planlayabiliyorsanız yeğleyin.

Benim rotamda Türkmenistan, hem Özbekistan ‘a geçerken hem de Özbekistan ‘dan dönüşte geçilmesi gereken ülke durumunda. Yani İKİ ayrı transit vizeye ihtiyacım var.

Ancak İstanbul ‘daki Türkmenistan Konsolosluğu sadece TEK girişe uygun bir vize verebildiğini, dönüş vizesini ise Taşkent Elçiliği ‘nden almam gerektiğini söylemişti.

Bu durumda Taşkent ‘den vize almadan çıkamaz durumdayım. Sabah 09:00 ila 13:00 arası çalışan Türkmenistan Elçiliğine sabah 09:00 ‘da gittiğimde kapıda yaklaşık 15-18 kişi vardı. Önce kapıdaki polis kulübesinde sırayla isimler kaydediliyor. Bu sıraya göre insanlar içeri alınıyor. İçerde sadece bir banko çalışıyor. Oradaki memur vize kabulünü yapıyor.

Mesai 09:00 deseler bile 09:45 ‘de açıldı. Yani tam anlamıyla keyfi bir durum söz konusu.

Bana sıra 12:30 gibi geldi. Verilen iki formu doldurmam istendi. 2 adet fotoğraf (yanımda vardı) ve “renkli pasaport fotokopisi” isteniyor. Tabii benim tanımdaki fotokopiler siyah-beyaz ve kabul edilmedi. Öğleden sonraki çalışma saatleri ise 16:00 ila 18:00 arası.

Tekrar 16:00 ‘da orada olmak üzere ayrıldım. “Renkli” fotokopi veya “renkli” scan yaptırmak için yer bakıyorum. Bu arada THY Bürosuna giderek Kargo sorumlusu arkadaşla görüştüm. Motosikleti ancak hava kargo olarak alabileceklerini ancak şu sıralarda Güney Kore – Seul Havaalanı yetkilileriyle yaşadıkları bir sorun nedeniyle motosikletimi taşıyamayacaklarını belirtti. ‘Hayrola, Güney Kore nere İstanbul nere?’ demeyin. THY Kargo uçağı İstanbul-Taşkent-Seul-Almati-İstanbul güzergahını kullanıyormuş. Yani yükleyebilseler benim motosiklet Seul ve Almati ‘yi de görüp öyle gelecek İstanbul ‘a.

Yolcu yanında yolcu uçağının bagajında da göndermeleri mümkün olamazmış. Bu durumda aslanlar gibi THY fos çıkmış oldu. Bedelini bile görüşemeden tüm alternatif plan battı. Bu arada THY Bürosundan yaklaşık 400-500 metre beride bir büyük Pazar (Oloj Basar) yeri var. Burası kuyumcular çarşısı. Girişte hemen alt katında fotoğrafçı, baskıcı, davetiyeci tarzı bir dükkan buldum. Pasaportumu scan ederek renkli baskısını 1,000.-Som karşılığında yaptılar. Bu arada saat 15:00 oldu. Kısaca Otel ‘e uğradım. Biraz dinlendikten sonra tekrar Türkmenistan Elçiliği ‘ne gittim. Bu defa başvurum tümüyle yapılmış oldu.

Vizenin Aşgabat ‘da bulunan Bakanlık ‘tan geldiğini biliyordum zaten ama 5 iş günü gibi bekleme süresi olduğunu bilmiyordum. Bu tam bir şok haber benim için. Öte yandan Özbekistan ‘da bulunma sürem 09 Haziran ‘da doluyor. Bakalım bu terletici süreç nasıl işleyecek, göreceğim.

Karayoluyla Türkiye ‘ye dönmenin en kısa yolu Türkmenistan üzerinden geçmek. Bir uzun seçenek de Kazakistan üzerinden ve Hazar Denizi ‘nin Kuzeyindeki Rus toprakları üzerinden Gürcistan ve Türkiye. Bu hem uzun hem de zahmetli bir yol diye biliyorum.

Bugün vize koşuşturması ve zihinsel meşguliyetiyle geçti ne yazık ki. Ne bir fotoğraf ne de yapılan bir turistik faaliyet olmadı. Vize başvurusunun ardından Türkiye ‘nin Aşgabat Büyükelçisi (arkadaşımız olur) ‘ni gelişmelerden haberdar ettim ve hızlandırıcı desteğini beklediğimi ifade ettim. Bakalım nasıl gelişecek vize süreci?

Akşam olduğunda, hava karardıktan sonra Amir Temur Meydanı ‘nı geçerek Broadway Cad.nden devam ederek parkın içinde yere alan kafeye gittim. Her tarafı açık olan ve yeşil parkın içinde güzel müzik çalınan bir yer burası. Bir cheeseburger, bir bira ve arkasından dondurma ve sonra yavaşça salınarak otele geri dönmece.