MOTOSİKLETLE İPEK YOLU ‘na / By MOTORCYCLE to the SILK ROAD

MOTOSİKLETLE İPEK YOLU ‘na  /  By MOTORCYCLE to the SILK ROAD

31. Gün  /  Day 31  : 15.06.2014 Pazar/Sunday

Tebriz (İran Azerbaycan ‘ı) >>> Sınır Kapısı Bazargan

Yapılan km : 295

Sabah 06:30 ‘da uyandım. Gidiş hazırlıklarımı yaptım. Aşağıya inip motorumu otelin açık garajından çıkardım ve otelin önüne getirdim. Açık otopark otelin hemen arkasında. Otelin önü mahfuz bir yer. Sonra otelin 1.katta bulunan kahvaltı salonuna çıktım. Kahvaltı bizim tarzımıza çok uygun. Domates, beyaz peynir, yumurta, zeytin, reçel v.b. Çay da bizim çayımızın tıpkısı.

Kahvaltıdan sonra toparlandım ve çıktım. 08:00 gibi teker döndü. Otelden düz bir caddeyle Kuzey yönünde otobana doğru yol aldım. Yaklaşık 3 km sonra otobana bağlandım. Buradan sola yani Batı ‘ya doğru giderek Marand, Maku, Bazargan istikametini aldım. 

Yol boyunca çeşitli sanayi tesisleri, Organize Sanayi Bölgeleri bulunuyor. Bir büyük çimento fabrikası var. Vergiden muaf Serbest Bölgeler var. Bazı Türk firmalarının da buralarda yatırımları varmış. Özellikle bazı hammaddeler İran ‘da ucuz diye Türk sınırına da yakın olması nedeniyle bu bölge cazip durumda. Marand  ‘ı geçtim. Yol Maku ‘ya ve Bazargan ‘a doğru gidiyor. Hava güneşli ve açık. Hava sıcaklığı gayet iyi.

Maku ‘ya yaklaşırken Ağrı Dağı tüm ihtişamıyla kendini gösterdi. Hava açık ve net olduğu için karlı zirvenin görüntüsü heyecan verici. 2012 ‘nin Ağustos ‘unda Ağrı Dağı ‘na yaptığımız tırmanışı hatırladım. İran tarafından bazı fotoğraflar çektim.

 

İran tarafından Ağrı Dağı

İran tarafından Ağrı Dağı

Bazargan ‘a geldiğimde cebimde kalan son Riyallerle benzin aldım. Daha sonra sınır kapısına ilerledim. 11:30 gibi motosikletimi kapıya yakın bir yere park edip pasaportuma çıkış mührünü aldım. Tedirginim. Sarakh sınır kapısından yaptığım çıkış “kaçak” olarak kabul edilip hakkımda işlem yapılabilir. Benden çıkış için motora ait evrakı istediler. Ruhsatımı gösterdim. İlgililer triptik belgesi ve Sarakh ‘dan verilmesi gereken evrakı soruyorlar. Bende hiçbir evrak yok. Gümrük yetkilileriyle konuşuyoruz. Benim için bir işlem yapılmadığını, birisinin bazı kayıt ve tescil işlemleri yaparak bana ‘gidebilirsin’ dediğini dile getirdim. Bakalım nasıl halledeceğiz? İş müdürlere kadar yansıdı. Sarakh kapıyla telefon görüşmesi yaptılar. Benim oradan nasıl çıktığımı, belge düzenlenip düzenlenmediğini öğrenmeye çalışıyorlar. Azeri Türkçesi konuşulduğu için biraz rahatım. Anlaşmak problem olmuyor.

Bu arada bir gümrük muamelecisi peydahlandı. İyi ve iş bitirici birine benziyor. Benimle ilgili olarak yetkili makamlar önünde koşturuyor (?) Bu arada uzun boylu, mikrop mu mikrop bir Gümrük Md. var. Adam neredeyse ateş püskürüyor. Bir müddet sonra aşağıdaki binadan Gümrük Genel Md. Muavini geldi. Kısa boylu, pozitif yaklaşımı olan, iyi niyetli biri.

Benim muameleciye bazı talimatlar verdi. Bir dilekçe yazmamızı ve ekine bazı evrakın fotokopilerini koymamızı önerdi. Bu şekilde resmi işlem başlatılacak.

Muameleci İsmail, benim adıma Farsça bir dilekçe yazdı. Bana imzalattı ve bunu Gümrük idaresine sundu. Ekinde pasaport, ruhsat ve yeşil sigorta fotokopisi var. Bu dilekçe doğrultusunda kendileri Sarakh Gümrüğüne hitaben bir yazı yazdılar ve oradan cevap beklemeye başladık. Sıkıntılı bekleyiş ve yine bekleyiş. Sarakh ‘daki gümrük yetkilileri saat 14:30 ‘a kadar çalıştıklarından cevap gelmesi hayli zor. İyi niyetli Gümrük Müdür Muavini beni aşağıda bulunan Polis Merkezine gönderdi. Motosikletimi orada muhafaza etmek gerekiyor. Benimle ilgili şahsi bir sorun yok. İstediğim gibi hareket edip istediğim yere gidebilirim ama motosiklet müsadere altına alındı. Muameleci İsmail (+98.914.961 0885) benimle ilgileniyor ve bana sabretmemi ve gelecek faksın beklenmesi gerektiğini söylüyor.

18:15 ‘ e kadar gelen faks yok. Bu arada polis merkezindeki polislerle dost olduk. Sohbet ediyoruz ve bana çay ikram ediyorlar. Her şey iyi hoş ama bir gece daha kaybediyorum.

Bu arada TIR Şoförü Niyazi ‘yle telefonda görüştük. Onlar da Bazargan ‘a varmışlar ve yaklaşık 5 km ötedeki TIR parkına girmişler. Numara alıp yerleşmişler. Kuyrukta çok TIR olduğundan sıra muhtemelen yarın içinde gelecek.

Muameleci İsmail geldi. Ne yapacağımıza karar vermeye çalışıyorum. Bazargan ‘da oteller varmış. Beni oraya bırakabilirler ve bu geceyi otelde geçirebilirim. Yarın sabah da yine beklemeye buraya geleceğim. Tam bu arada Niyazi telefon etti. Durumu anlattım, otelde geceleyeceğimi söyledim. Niyazi onlarla kalabileceğimi söyledi, memnun olacaklarını dile getirdi. Ona yerimi tarif ettim. Geldi. Motorumu daha emniyetli bir yere, polis binasının merdiveninin dibine çektim. Çantalarımdan o gece kullanacağım bazı şeyleri aldım. Rahat bir pantolon, bir polar, bir havlu. Niyazi ‘yle birlikte onun TIR ‘ına gittik. Yine birlikte yemek yiyip sohbet ettik. Bu arada diğer TIR şoförü arkadaşlar beni görünce şaşırdılar. Yaşadığım olayları onlara tek tek anlattım.

Ali, Niyazi ve Mehmet

Türkiye ‘nin Urumiye Konsolosluğu devrede : 

Benim beklemekte olduğum ve bürokratik sorunlar ve eksik evrak nedeniyle motosikletimin salınmadığı konusunu İstanbul ‘dan arayan dostlar Dışişleri Bakanlığı ‘na oradan da Urumiye Konsolosluğumuza iletmişler. Beni saat 15:00 ila 16.00 sularında TC Dışişleri Bakanlığı ‘ndan birileri aradı. Onlara durumu izah ettim. Pazar günü olmasına rağmen bir nöbetçi memur bulunup benimle ilgili girişim başlatılabileceğini söyledi.  Akşamleyin TIR ‘cı arkadaşlarla sohbet halindeyken Urumiye ‘den birisi aramaya çalıştı ama telefon hatları yetersiz olduğu için görüşemedik.

Ertesi günü umarım olaylar olumlu yönde gelişir. 23:30 gibi hepimizin uykusu geldi. Ben yine Niyazi ‘nin TIR ‘ına uyumaya çekildim. Niyazi de diğer TIR ‘da Ali ‘yle birlikte uykuda.

Sabah 07:00 ‘de karakolda olacağım ve umarım motosikletime bir şeyler olmamıştır.